تعاریف در قانون کارحوزه عمومی حقوق کارروابط کارمواد قانونی قانون کار

تعاريف در حقوق کار

تعاريف در حقوق کار – تعريف كار

از نظر لغوي كار به معناي فعل و عمل و كردار انسان است و در اصطلاح، كار فعاليتي است نسبتا دائمي كه به توليد كالا يا خدمات مي انجامد و به آن دستمزدي تعلق مي گيرد.به عقيده ي بعضي از صاحب نظران در تعريف كار به نوع خاصي از كار توجه نشده است،بلكه كار را در مفهوم عام سرچشمه ي انباشت ثروت و سرمايه و نهايتا رشد و شكوفايي جوامع تلقي كرده اند.پولكس فن مي گ.يد:مردم سرچشمه ثروت هاي منقول بوده و افزايش ثروت از كار و زحمت آنها ناشي مي شود

كار در تعاريف در حقوق کار در مفهوم حقوقي در قلمرو و مقرراتي قرار مي گيرد كه براي كارگاه ها،كارخانه ها و كارگران موسسات خصوصي و حتي دولتي به صورت غيرمدون و مدون شكل گرفته است.

تعريف كارگر

كارگر ماده 2 قانون كار،كارگر را اينگونه تعريف نموده است:كارگر از لحاظ  اين قانون كسي است كه بر هر عنوان در مقابل دريافت حق السعي اعم از مزد،حقوق،سهم سود و ساير مزايا به درخواست كارفرما كار كند.

با ملاكي كه از تعريف كار بدست مي آيد اصل بر اين است كه هر كس كار خود را با هر عنوان شغلي در مقابل دريافت عوض،تحت تبعيت و بدستور كارفرما انجام دهد تحت پوشش قانون كار قرار مي گيرد مگر از شمول قانون به نحوي مستثني باشد

كارگر يكي از طرفين حقوق كار است و قانون كار با اين باور كه كارگر قدرت برابري با كرفرما را ندارد در جهت حمايت از كارگر به عنوان يكي از قوانين حمايتي تصويب شده است و هدف قانون گذار بر اين بوده است كه با تصويب قانون كار و ورود دولت بر روابط بين كارگر و كارفرما،در جهت حمايت از كارگران اقدام گردد.

تعريف كارفرما

در ماده 3 قانون كار نيز قانونگذار به تعريف كارفرما پرداخته است و بيان نموده است كه كارفرما شخصي است حقيقي يا حقوقي كه كارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دريافت حق السعي كار مي كند،

مديران، و مسولان و به طور عموم كليه كساني كه عهده دار اداره كارگاه هستند نماينده كارفرما محسوب مي شوند و كارفرما مسئول كليه تعهداتي است كه نمايندگان مذكور در قبال كارگر به عهده مي گيرند.

تعريف كارگاه

طبق ماده 4 قانون كار كارگاه محلي است كه كارگر به درخواست كارفرما يا نماينده او در آنجا كار مي كند.

تعاريف در حقوق کار قانون كار در ارتباط با كارگاه به محل اشاره دارد و توجهي به مجموعه ندارد.حتي مواردي را مي توان يافت كه انجام كار در محل خاصي نشود،في المثل شخصي براي رانندگي اتومبيل خود كارگري را اجير كند و يا كاري ابزار و سرمايه خاصي را نخواهد،مانند انجام امور آموزشي كه توسط اساتيد با وجود ساير شرايط كار ارائه ميگردد.

صفحه اصلی

تيرداد ایرانی

متخصص تجربی در حوزه روابط کار , فارغ التحصیل رشته حقوق , نزدیک به 8 سال سابقه عملی در حوزه کار و مسلط به قوانین کار و تامین اجتماعی و دستورالعمل های مربوطه آماده پاسخگویی به سوالات عزیزان کاربر این سایت میباشم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا