خدمات رفاهی کارگران

خدمات رفاهی کارگران

دولت مکلف است خدمات بهداشتی و درمانی برای کارگران مشمول قانون کار و خانواده آنها فراهم سازد. کارفرمایان در کارگاههای مشمول قانون کار مکلفند به استناد ماده 148 قانون کار و بند الف ماده 4 قانون تامین اجتماعی نسبت به بیمه نمودن کارگران خود که از جمله خدمات رفاهی کارگران است اقدام نمایند.

کارفرمایان مکلفند با کارگران فاقد مسکن همکاری لازم جهت تامین خانه های شخصی بنمایند و کارفرمایان کارگاههای بزرگ مکلف به احداث خانه های سازمانی در جوار کارگاه یا محل مناسب دیگری میباشند.

پیمان دسته جمعی کار عبارت است از پیمانی کتبی که به منظور تعیین شرایط کار فیمابین یک یا چند شورا یا انجمن صنفی یا نماینده قانونی کارگران از یک طرف و یک یا چند کارفرما و یا نمایندگان قانونی آنها از سوی دیگر و یا فیمابین کانون ها و کانونهای عالی کارگری و کارفرمایی منعقد می شود. هدف از مذاکرات دسته جمعی، بهبود شرایط تولید یا امور خدمات رفاهی کارگران یا حل مشکلات شغلی کارگران می باشد.

کلیه کارفرمایان مشمول قانون کار مکلفند محل مناسبی برای ادای فریضه نماز در کارگاه ایجاد نمایند و در ایام ماه مبارک رمضان، برای رعایت حال روزه داران باید شرایط و ساعات کار را طوری تنظیم نمایند (با همکاری انجمن اسلامی و شورای اسلامی کار و یا سایر نمایندگان قانونی کارگران) که اوقات کار مانع فریضه روزه نبوده و مدتی از اوقات کار را هم برای ادای فریضه نماز و صرف افطار و سحری اختصاص دهند.

خدمات رفاهی کارگران – کارگاههای موقت

در کارگاههای که برای مدت محدود و برای کاری معین (مانند راه سازی و …) دور از مناطق مسکونی ایجاد می شوند، کارفرمایان موظفند 3 وعده غذای مناسب و ارزان قیمت برای کارگران فراهم نمایند که حداقل یک وعده آن باید غذای گرم باشد و نیز به اقتضای فصل، محل و مدت کار باید خوابگاه مناسب برای کارگران ایجاد نماید.

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن قرارداد-کار-کلی.gif است

در صورت دوری کارگاه و عدم امکان تردد با وسیله نقلیه عمومی، کارفرما باید برای رفت و برگشت کارکنان خود، وسیله نقلیه مناسب فراهم نماید.

کارفرمایان مکلفند برای ایجاد و اداره امور شرکتهای تعاونی کارگران کارگاه خود تسهیلات لازم را از قبیل محل، وسایل کار و امثالهم فراهم نمایند.

کارفرمایانی که از فراهم نمودن شرایط رفاهی عنوان شده برای کارگران خودداری نمایند به مجازات مقرر در ماده 173 قانون کار محکوم خواهند شد.

کارفرمایان مکلفند با همکاری وزارت کار و وزارت ورزش محل مناسبی برای استفاده کارگران در رشته های مختلف ورزشی ایجاد نمایند. همچنین کلیه کارگاهها موظفند حسب اعلام و با نظارت وزارت کار نسبت به ایجاد کلاسهای سواد آموزی اقدام نمایند.