پارك علم و فناوري در قانون کار

پارك علم و فناوري در قانون کار: در تعريف پارك علمي توسط IASP در سال 2002 آمده است که يك پارك علمي سازماني است كه به وسيله متخصصان حرفه اي اداره مي شود و هدف اصلي اين سازمان افزايش ثروت در جامعه از طريق تشويق و ارتقا فرهنگ نوآوري و افزايش قدرت رقابت در ميان شركتهاي و موسساتي است كه متكي بر علم و دانش در محيط پارك فعاليت مي كنند.

براي دستيابي به اين هدف يك پارك علمي با ايجاد انگيزش و مديريت جريان دانش و فناوري در ميان دانشگاه ها،مراكز تحقيق و توسعهفشركت هاي خصوصي و بازار،ايجاد و رشد شركتهاي متكي بر نوآوري را از طريق مراكز رشد و فرآيند هاي زايشي تسهيل مي نمايد پارك هاي علمي همچنين خدماتي با ارزش افزوده بالا و فضاهاي كاري و تاسيسات مناسب و كيفي به موسسات مستقر در پارك ارائه مي نمايند.

پارك تحقيقاتي

به مجموعه اي اطلاق مي شود كه از طريق فراهم آوردن و ارائه زمين،تاسيسات زيربنايي،آزمايشگاه ها و كارگاه هاي تحقيقاتي متمركز و تسهيلات قانوني موجبات اجتماع واحدها،شركت ها و موسسات تحقيقاتي را در يك فضاي متمركز فراهم مي نمايد. در این پست وضعیت پارك علم و فناوري در قانون کار را بررسی خواهیم کرد.

اين مجموعه ها كه معمولا در مجاورت قطبهاي دانشگاهي و يا قطبهاي صنعتي و اقتصادي شكل مي گيرد ضمن ايجاد فضاي مناسب جهت انجام تحقيقات كاربردي و تجاري سازي نتايج آن موجبات رشد تحقيقات را از رهگذر هم افزايي  ناشي از مجاورت فيزيكي اين واحد ها و نيز كاهش هزينه هاي  سرمايه گذاري اوليه و هزينه هاي جاري فراهم مي سازند.

انواع پارك تحقيقاتي

پاركهاي تحقيقاتي از نظر فعاليت به دو دسته زير تقسيم مي شوند:

پارك علمي : معمولا توسط دانشگاه هاي در يك فضاي مناسب در مجاورت دانشگاه ايجاد مي شود و همكاري متقابلي بين صاحبان صنايع مستقر در آن پارك ها و دانشگاه ها به وجود مي آيد.

پارك فناوري: معمولا درمجاورت قطبهاي صنعتي ايجاد مي شوند و با نيت گسترش ارتباطات تحقيقاتي صنايع موجود در منظقه با واحدهاي تحقيقاتي و دانشگا هاي منطقه شكل مي گيرند.

ماده 47 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادي،اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران مصوب 1383/6/11 مجلس شوراي اسلامي مقرر مي دارد به منظور ايجاد و توسعه شركت هاي دانش بنيان و تقويت همكاري هاي بين المللي اجازه داده مي شود واحد هاي پژوهشي و فناوري و مهندسي مستقر در پارك هاي علم و فناوري در جهت انجام ماموريت هاي محوله از مزاياي قانوني مناطق آزاد در خصوص روابط كار،معافيت هاي مالياتي و عوارض،سرمايه گذاري خارجي و مبادلات مالي بين المللي برخوردار گردند.

آئین نامه اجرایی پارك علم و فناوري در قانون کار

هيات وزيران در جلسه مورخ 1384/5/5 بنا به پيشنهاد شماره 466 و مورخ 1384/2/3 وزارت علوم،تحقيقات و فناوري و به استناد اصل 138 قانون اساسي  جمهوري اسلامي ايران،آيين نامه اجرايي ماده 47 قانون برنامه چهارم را در 6 فصل و 16 ماده تصويب نمود.

ماده 1 آئین نامه پارک های علم و فناوری

ماده يك آيين نامه به تعريف پارك،واحد هاي فناوري و مديريت پارك پرداخته و پارك را،پارك هاي علم و فناوري كه با مجوز وزارت علوم،تحقيقات و فناوري ايجاد مي شوند تعريف مي كند و واحدهاي فناوري نيز به واحد هاي پژوهشي و فناوري و مهندسي مستقر در پارك علم و فناوري اطلاق شده است.

ماده 2 آئین نامه پارک های علم و فناوری

در ماده 2 آيين نامه اجرايي ماده 47 قانون برنامه چهارم آمده است كه واحدهاي فناوري كه در پارك به فعاليت اشتغال دارند نسبت به فعاليت هاي مذكور از تاريخ صدور مجوز توسط مديريت پارك از معافيت موضوع ماده 13 قانون چگونگي اداره مناطق آزاد تجاري صنعتي مصوب 1372 برخوردار خواهند بود.

ماده 3 آئین نامه پارک های علم و فناوری

كليه واحدهاي فناوري كه در پاركهاي فعاليت مينمايند از پرداخت هر گونه عوارض معمول كشور معاف مي باشند(ماده 3 آيين نامه)

ماده 6 از فصل چهارم آيين نامه اجرايي ماده 47 قانون برنامه چهارم به روابط كار در پاركهاي علم و فناوري مي پردازد.

به موجب اين ماده امور مربوط به اشتغال نيروي انساني و روابط كار در واحد هاي فناوري مستقر در پارك ها مشمول مقررات اشتغال در مناطق آزاد موضوع تصويب نامه مشاره 33433 ت 25 ك مورخ 1373/3/16 و اصلاحات بعدي آن مي باشد.

عدم شمول قانون کار!

به اين ترتيب نيروي انساني شاغل در واحد هاي پژوهشي و فناوري و مهندسي مستقر در پارك هاي علم و فناوري مشمول قانون كار نبوده و تابع مقررات اشتغال در مناطق آزاد مي باشند در پارك هاي علم و فناوري،عبارت مديريت پارك جايگزين عبارت سازمان هاي مناطق و واژه پارك جايگزين واژه مناطق شده است.

ضمن اين كه با  توجه به پيش بيني بعمل آمده و اصلاحات انجام شده در آيين نامه، استقرار واحدهاي كار و خدمات اشتغال و وجود سرپزست واحد كار در پارك هاي علم و فناوري مورد پيدا نمي كند به اين لحاظ تركيب هيات هاي رسيدگي در اين پارك ها نيز شامل نماينده مديريت پارك،كاگر و كارفرماي ذير يا نماينده تام الاختيار آنان خواهد بود.