مذاکرات و پیمانهای دسته جمعی کار
پیمان دسته جمعی کار عبارت است از پیمانی کتبی که به منظور تعیین شرایط کار فیمابین یک یا چند شورا یا انجمن صنفی یا نماینده قانونی کارگران از یک طرف و یک یا چند کارفرما و یا نمایندگان قانونی آنها از سوی دیگر و یا فیمابین کانون ها و کانونهای عالی کارگری و کارفرمایی منعقد می شود. هدف از مذاکرات دسته جمعی، بهبود شرایط تولید یا امور رفاهی کارگران یا حل مشکلات شغلی کارگران می باشد.
در صورتی که طرفین توافق کنند میتوانند از وزارت کار تقاضا کنند شخص بی طرفی که در زمینه مسائل کار تبحر داشته باشد به عنوان کارشناس پیمانهای دسته جمعی به آنها معرفی و ملحق کند.
در صورتیکه مذاکرات منجر به انعقاد پیمان دسته جمعی کار شود، باید متن پیمان در سه نسخه تنظیم و به امضا طرفین برسد. دو نسخه در اختیار طرفین پیمان و یک نسخه به منظور رسیدگی و بررسی پیمان، در اختیار وزارت کار قرار داده خواهد شد.
مذاکرات و پیمانهای دسته جمعی کار – اعتبار پیمانهای دسته جمعی
پیمانهای دسته جمعی زمانی اعتبار قانونی خواهند داشت و به تایید وزارت کار خواهند رسید که :
1.مزایایی کمتر از آنچه در قانون کار پیش بینی گردیده در آن تعیین نشده باشد.
2.با قوانین و مقررات جاری کشورو تصمیمات و مصوبات قانونی دولت مغایر نباشد.
3.عدم تعارض موضوعات پیمان با بندهای 1 و 2 به تایید وزارت کار برسد و عدم مطابقت مفاد پیمان با موضوعات بندهای 1 و 2 باید متکی به دلایل قانونی بوده و مستندات باید کتبا به طرفین پیمان اعلام گردد.
در صورت اختلاف نظر در خصوص مفاد پیمان که منجر به اختلافات و نارضایتی کارگران شود (تعطیلی کار در حین حضور کارگران در کارگاه، کاهش عمدی تولید و …) هیات تشخیص موظف است به درخواست هر یک از طرفین یا سازمانهای کارگری و کارفرمایی، موضوع اختلاف را مورد رسیدگی قرار داده اعلام نظر نماید.
در صورت اعتراض، هر یک از طرفین پیمان میتواند ظرف مدت 10 روز از تاریخ اعلام نظر هیات تشخیص، به هیات حل اختلاف مراجعه و درخواست رسیدگی می نمایند.
هیات حل اختلاف پس از دریافت تقاضا، فورا رای و نظر خود را اعلام می کند. در صورتیکه پیشنهاد هیات حل اختلاف ظرف 3 روز مورد قبول طرفین واقع نشود، رئیس اداره کار استان موظف است مراتب را جهت اتخاذ تصمیم به وزارت کار اطلاع دهد.
فوت کارفرما یا تغییر مالکیت از وی در اجرای پیمان دسته جمعی کار موثر نمیباشد و اگر کاری استمرار داشته باشد کارفرمای جدید قائم مقام کارفرمای قدیم محسوب میشود.
در کلیه قراردادهای فردی کار که کارفرما پیش از انعقاد پیمان دسته جمعی کار منعقد ساخته یا پس از آن منعقد می نماید مقررات پیمان دسته جمعی لازم الاتباع است مگر در مواردی که قراردادهای فردی از لحاظ مزد دارای مزایایی بیش از پیمان دسته جمعی باشد.