همه چیز در مورد خاتمه قرارداد كار
طرق خاتمه قرارداد كار در ماده 21 قانون كار تصريح شده است:
الف- فوت كارگر (الزام كارفرمايان به پرداخت مزاياي پايان كار به ورثه كارگاه متوفي، مورخ 70/07/27 به تصويب شوراي عالي كار رسيده است.)
ب- بازنشستگي كارگر (موضوع ماده 76 قانون تامين اجتماعي مصوب سال 1354)
ج- از كارافتادگي كلي كارگر (هرگاه درجه كاهش قدرت كار بيمه شده 66% و بيشتر باشد از كارافتادگي كلي شناخته مي شود – موضوع بند الف ماده 70 قانون تامين اجتماعي)
د- انقضاء مدت در قراردادهاي كار با مدت موقت و عدم تجديد صريح يا ضمني آن.
ه- پايان كار در قراردادهايي كه مربوط به كار معين است.
و- استعفاي كارگر
ز- (الحاقي بموجب قانون رفع موانع توليد و سرمايه گذاري صنعتي) فسخ قرارداد به نحوي كه در متن قرارداد پيش بيني گرديده است.
ح- (الحاقي بموجب قانون رفع موانع توليد و سرمايه گذاري صنعتي) كاهش توليد و تغييرات ساختاري در شرايط اقتصادي، اجتماعي و سياسي و لزوم تغييرات گسترده در فن آوري مطابق مفاد ماده 9 قانون تنظيم بخشي از مقررات تسهيل و نوسازي صنايع كشور مصوب 1382.
شرايط استعفاء
كارگري كه استعفا مي كند موظف است شرايط استعفاء را رعايت نمايد و مكلف است (پس از استعفاء) يكماه به كار خود نزد كارفرما ادامه داده و در صورتي كه ظرف حداكثر 15 روز (از تاريخ استعفاء) از استعفاء‌منصرف شود و انصراف خود را كتبا به كارفرما اطلاع دهد، استعفاي وي منتفي تلقي مي گردد. همچنين كارگر موظف است رونوشتي از استعفاء و انصراف از استعفاء را به شوراي اسلامي كارگاه يا انجمن صنفي و يا نماينده كارگران تحويل دهد. (تبصره ماده 21 قانون كار)
ضمنا لازم بذكر است كه تبصره ماده 21 قانون كار را بايد همراه با ماده 25 آن قانون تفسير كرد و با جمع كردن آنها بدين نتيجه ميرسيم كه از آنجاييكه در قراردادهاي مدت موقت هيچيك از طرفين حق فسخ قرارداد را به تنهايي ندارند (موضوع ماده 25 قانون كار) فلذا موضوع استعفاء صرفا ناظر بر قراردادهاي دائم مي باشد و در قراردادهاي مدت موقت موضوعيت ندارد.
در پايان كار كليه مطالبات ناشي از قرارداد و دوره اشتغال كارگر، به وي و در صورت فوت او به ورثه اش پرداخت مي شود. البته تا زمانيكه وراث قانوني مشخص نشوند و مستمري برقرار نگردد سازمان تامين اجتماعي مكلف است علي الحساب به مدت سه ماه آخرين حقوق متوفي را به عائله تحت تكفل وي پرداخت نمايد. (موضوع ماده 22 قانون كار و تبصره آن)
ساير قوانين مرتبط
كارگر از لحاظ دريافت حقوق، انواع مستمري و از كارافتادگي و ساير شرايط حمايتي تابع قانون تامين اجتماعي مي باشد. (موضوع ماده 23 قانون كار)
در صورت خاتمه قرارداد كار، كار معين يا مدت موقت (و ساير طرق خاتمه همكاري از قبيل ترك كار، اخراج با راي كميته انظباطي و …)، كارفرما مكلف است به كارگر به نسبت كاركرد معادل آخرين حقوق مبلغي معادل يك ماه حقوق به عنوان سنوات خدمت به وي بپردازد. (موضوع ماده 24 و تبصره 4 الحاقي به ماده 7 قانون كار)
هرگاه كارگري در انجام وظايف محوله قصور ورزد يا آيين نامه هاي انظباطي كارگاه را پس از تذكرات كتبي نقض نمايد كارفرما حق دارد پس از اخذ تاييديه از شوراي اسلامي كار يا انجمن صنفي با پرداخت سالي يكماه آخرين حقوق به عنوان حق سنوات، قرارداد كار را فسخ و قطع همكاري نمايد.
در صورت اختلاف نظر، راي مراجع حل اختلاف كار قاطع دعوي خواهد بود. در مدت رسيدگي مراجع حل اختلاف، قرارداد كار به حالت تعليق در مي آيد.
همه چیز در مورد خاتمه قرارداد كار
